Exclusive

Ο Κώστας Μπίγαλης αποκλειστικά στο FTHIS: Το θέατρο, η καριέρα στη μουσική, η Eurovision και η οικογένειά του

Από τον Μάριο Κωνσταντόπουλο

Ο Κώστας Μπίγαλης τη φετινή σεζόν θα πρωταγωνιστεί στην παράσταση Προδοσία στο Διάχρονο Θέατρο - Μαίρη Βιδάλη.

Με αφορμή αυτό το επαγγελματικό του βήμα και τον ρόλο του, ο τραγουδιστής και ηθοποιός έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο FTHIS.

Ο Κώστας Μπίγαλης, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην αγάπη του για το θέατρο, στην καριέρα του στο τραγούδι, στην προσπάθεια να μείνει στο εξωτερικό και στην οικογένειά του.

Όσα είπε ο Κώστας Μπίγαλης

Τον φετινό χειμώνα θα πρωταγωνιστείτε στην παράσταση "Προδοσία" στο Διάχρονο Θέατρο. Πείτε μας μερικά πράγματα για τον ρόλο σας και το έργο…

Θα είμαστε κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Είναι το κλασσικό έργο του Νομπελίστα Χάρολντ Πίντερ. Είναι ένα διαχρονικό έργο και είναι ένα λογοπαίγνιο. Παίζουμε στο θέατρο Διάχρονο ένα διαχρονικό έργο. Το έργο αφορά ένα τρίγωνο, πολύπλοκο και πιο σύνθετο από ένα απλό Ιψενικό τρίγωνο (Άντρας - γυναίκα - εραστής) γιατί ο Πίντερ έχει έναν άλλο τρόπο γραφής. Ο ρόλος ο δικός μου είναι αυτός του εραστή. Ο άντρας της γυναίκας της διεκδίκησης είναι αδελφικός μου φίλος και είμαστε συνεκδότες. Είναι μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβαίνει και τώρα, γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι διαχρονική. Είναι μια ιστορία που αφορά χαρακτήρες που είναι πιο εσωτερικοί από ότι φαίνεται όταν το πρωτοδιαβάσεις το έργο. Αφού το διαβάσαμε, ακόμα και σήμερα ανακαλύπτουμε πράγματα. Παίζω μαζί με την Έμμυ Δημητρακοπούλου και τον Βύρωνα Κολάση, ο οποίος και σκηνοθετεί την παράσταση. Η "Προδοσία" κατά τον Πίντερ, έτσι όπως είναι γραμμένο το έργο, δεν αφορά μόνο μια προδοσία. Γίνονται πολλές προδοσίες και γι’ αυτό υπάρχει μια πολυπλοκότητα στους χαρακτήρες που έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Αυτή τη στιγμή, προσπαθούμε να το αποδώσουμε με τον κλασσικό τρόπο και δεν θέλουμε να το πειράξουμε. Είναι τόσο σύγχρονο το έργο, παρόλο που γράφτηκε αρχές της δεκαετίας του ‘80. Από ότι έχω διαβάσει βασίζεται σε μια πραγματική εμπειρία του Πίντερ, όπου παράλληλα με τον γάμο του είχε δεσμό με μια τηλεπαρουσιάστρια στην Αγγλία. Τώρα που έχουμε ξεκινήσει τις πρόβες είναι μια ιστορία που με έχει εκπλήξει και εκεί που νομίζεις ότι έχεις κατανοήσει κάποια πράγματα, ξαφνικά ανακαλύπτεις κάτι άλλο. Εμείς χρησιμοποιούμε τη μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη. Ο Πίντερ αφήνει τον θεατή να βγάλει κάποια δικά του συμπεράσματα για μερικά πράγματα.

Το έργο δηλαδή ήταν αυτό που σας έκανε να πείτε το "ναι" στην πρόταση και να πάρετε μέρος στην παράσταση;

Όχι! Δεν υπήρχε πρόταση. Εμείς οι τρεις αποφασίσαμε και συγκεκριμένα η ιδέα ήταν της Έμμυς Δημητρακοπούλου. Εμείς γνωριζόμαστε και μάλιστα, με τον Βύρωνα Κολάση είμαστε πολλά χρόνια φίλοι, από τον στρατό. Η Έμμυ, που είναι δική μου φίλη και έχει διαβάσει πολύ θέατρο όταν ψάχναμε να δούμε τι θα κάνουμε με τρεις ρόλους, κατευθείαν μου είπε την "Προδοσία". Έτσι γεννήθηκε. Αυτή βρήκε το έργο και τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε ξεκινήσει πρόβες. Η παράσταση ανεβαίνει 4 Νοεμβρίου για 20 παραστάσεις, μέχρι 7 Ιανουαρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Ελπίζουμε ο κόσμος να έρθει. Θα με δει και μένα που είμαι υποτίθεται του μουσικού χώρου, αλλά τα τελευταία 10 χρόνια έχω ασχοληθεί με το θέατρο. Έχω ανεβάσει δυο φορές ένα δικό μου έργο και έχω παίξει με τον Αλμπέρτο Εσκενάζυ σε μια μουσικοθεατρική διασκευή του έργου "Εκείνος και εκείνος". Έχω επαφή με το θέατρο, έγινε μια διακοπή λόγω κορονοϊού και τώρα είπαμε να κάνουμε αυτό με την ομάδα τη δική μας. Ελπίζουμε ο κόσμος που θα έρθει θα εκπλαγεί ευχάριστα. Εμείς δεν προσπαθούμε να κάνουμε κάτι νεωτεριστικό, αλλά θα προσπαθήσουμε να αποδώσουμε το βάθος των χαρακτήρων που αυτό υποκριτικά, αν αποδοθεί, το έργο έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Φιλοδοξούμε να έχουμε μια παράσταση που θα είναι απολύτως κατανοητή στον θεατή και θα περάσει ένα ευχάριστο και ποιοτικό θεατρικό βράδυ.

Σας είναι πιο δύσκολο να ανεβείτε στη σκηνή για μια θεατρική παράσταση που θα πρέπει να πείτε συγκεκριμένα λόγια και να κάνετε συγκεκριμένες κινήσεις ή το να τραγουδήσετε μπροστά στο κοινό;

Όχι! Για μένα δεν έχει διαφορά και τα κάνω και τα δυο με μεγάλη πείρα πια! Στον μουσικό χώρο είμαι 40 χρόνια, αλλά και στον χώρο του θεάτρου υπάρχω, παρόλο που η μουσική μου ιδιότητα έχει επικαλύψει το θεατρικό μου background! Είμαι από την σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Είμαι ηθοποιός κανονικά, απλά λόγω των μουσικών μου ασχολιών δεν είχα τη δυνατότητα και χρονικά να ασχοληθώ. Ασχολούμαι τα τελευταία 10 χρόνια. Για μένα η ενασχόληση με το θέατρο θα μπορούσα να πω ότι είναι ψυχοθεραπευτική! Δεν έχω καμία δυσκολία. Η μόνη δυσκολία για τους ηθοποιούς είναι να μάθεις τα λόγια για να μπορέσεις να παίξεις. Είναι τόσο ευχάριστο το έργο αυτό και ερευνητικά ενδιαφέρον όταν το προσεγγίζεις σαν ηθοποιός. Τα λόγια είναι διαδικαστικό! Πιστεύω θα είναι μια άρτια παράσταση.

Τι είναι αυτό που σας γοήτευσε στο θέατρο και αποφασίσατε να πάτε στη σχολή για να σπουδάσετε υποκριτική;

Στη δραματική σχολή πήγα μετά από πιεστική παρέμβαση ενός πολύ σοβαρού θεατράνθρωπου, που δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Ένας παλιός ηθοποιός και σκηνοθέτης, ο Δημήτρης Μαλαβέτας. Επειδή τότε σε μικρή ηλικία συμμετείχα στο μιούζικαλ "Jesus Christ Superstar" που είχε ανεβεί το 1979-1980 στο θέατρο Άννα - Μαρία Καλουτά! Ήμουν πιτσιρίκι, 22 χρόνων και δεν είχα πάει σε σχολή. Φαίνεται κάτι είδε και μου είπε οπωσδήποτε να πάω σε σχολή! Τα κανόνισε όλα αυτός και πήρε τη σχολή και τον διευθυντή! Σε αυτόν οφείλω που πήγα στη δραματική σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη! Τότε ήμουν πολύ μικρός και δεν καταλάβαινα τι έκανα. Το έκανα επειδή με πίεσε και του το χρωστάω γιατί επέμεινε. Αποδείχτηκε ότι είχε δίκιο γιατί αγαπάω πολύ το θέατρο. Δεν είναι απλά ότι ασχολούμαι με μια μορφή τέχνης. Είναι ψυχοθεραπευτική η επιρροή που έχει πάνω μου και σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που αντιμετωπίζουμε με διάφορες πιέσεις, το χρειαζόμαστε αυτό. Μετά τα μουσικά ήταν επίσης πιεστικά, έβγαλα στη δεκαετία του ‘80 τον αγγλόφωνο δίσκο μου, μετά πήγα Αμερική. Το θέατρο μπορώ να σου πω ότι μπήκε ξανά στη ζωή μου το 2007 όταν ένας φίλος μου από τη δραματική σχολή έπαιζε και σκηνοθετούσε μια μουσικοθεατρική εκδοχή του "Ονείρου καλοκαιρινής νύχτας" του Σαίξπηρ και μου είπε ότι θέλει να παίξω έναν ρόλο. Δεν χρειάστηκα παρά μόνο μερικά δευτερόλεπτα για να του πω το "ναι". Είχα μια μεγάλη "τρέλα" να παίξω. Ήταν μια εμπειρία. Το 2014 ανέβασα ένα δικό μου έργο, στο θέατρο Χυτήριο, το "Πέντε" μια μαύρη κωμωδία μυστηρίου, όπου ανέβηκε ξανά το 2018 στο θέατρο Αλκμήνη με άλλη διανομή.

Έχετε μετανιώσει για πράγματα που μπορεί να μην κάνατε κατά τη διάρκεια της καριέρας σας αυτά τα χρόνια; Είτε μουσικά, είτε θεατρικά…

Όχι! Δεν έχω κάποιο απωθημένο! Το εξωτερικό ήταν που προσπάθησα και υπήρξαν κάποιες συνθήκες που δεν το επέτρεψαν! Είμαι χορτάτος και ειδικά εδώ στην Ελλάδα έχω κάνει μια πορεία και ο κόσμος με έχει στηρίξει. Το υλικό μου θεωρείται διαχρονικό πλέον. Το θέατρο για μένα αυτή τη στιγμή είναι κάτι που με ενδιαφέρει πάρα πολύ.

Τα χρόνια αυτά που ζήσατε στο εξωτερικό τι σας έχουν αφήσει αν τα σκεφτείτε σήμερα;

Εγώ είμαι στωικός. Δεν έχω θέματα, ούτε απωθημένα, ούτε τίποτα. Ξέρω πολύ καλά τι έγινε. Και σαν τραγουδιστής και σαν συνθέτης είχα κάποιες ευκαιρίες. Δυστυχώς κάποιοι παράγοντες που δεν είχαν να κάνουν με εμένα έκαναν έτσι τα πράγματα που δεν προχώρησαν όπως έπρεπε και όπως είχαν ανοίξει οι πόρτες. Εγώ δεν έχω απορριφθεί από κανέναν. Συνέβησαν κάποια γεγονότα που δεν είχαν να κάνουν με εμένα. Είχαν να κάνουν με τους ανθρώπους του επαγγελματικού χώρου που ήθελα να μπω και είχαν κάποια προσωπικά προβλήματα και εκεί χάθηκε το "παιχνίδι" και δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί αυτή η προσπάθεια. Εγώ δεν έχω κανένα απωθημένο γιατί δεν έγινε κάτι μέσα μου. Είχαν ανοίξει όλες οι πόρτες για μένα και είναι κάποιες στιγμές που είναι μοιραίο να μην γίνουν. Είναι αυτό που λένε ότι το "σύμπαν συνωμότησε να μην γίνει" από παράγοντες άσχετους με εμένα.

Μουσικά ετοιμάζετε κάτι αυτή την περίοδο; 

Μουσικά πριν από περίπου έναν μήνα κυκλοφόρησα έναν καινούργιο διπλό δίσκο, τον "Big Alice". Ο θρυλικός τότε δίσκος του 1974 με το "I miss you" που είχε γίνει επιτυχία σε 18 χώρες στο εξωτερικό, μετά από 40 χρόνια που μου έλεγαν να κάνω κάτι, είχα κάποια χρόνια στο συρτάρι όλα αυτά τα χρόνια, έγραψα και κάποια καινούργια και αυτή τη στιγμή κυκλοφορεί το "Big Alice 2" με τον υπότιτλο “Second Time Around” με αγγλόφωνα τραγούδια ποπ και ροκ και κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες, σε βινύλιο και Cd. Αυτή είναι η τελευταία μου δισκογραφική δουλειά που έκανα και εκτός από το θέατρο με ενδιαφέρει και η κινηματογραφική και τηλεοπτική μουσική. Θέλω να γράψω μουσική για τους τίτλους μιας ταινίας.

Πως νιώσατε τότε που το "I miss you" έγινε επιτυχία σε τόσες πολλές χώρες;

Τότε ήμουν πολύ μικρός και δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Ήταν μια "έκρηξη" επιτυχίας που δεν ήμουν έτοιμος να αντιμετωπίσω και να την εκμεταλλευτώ. Δεν την εκμεταλλεύτηκα όσο θα έπρεπε. Δεν παύει να είναι διαχρονική επιτυχία το κομμάτι αυτό και το λέω μέχρι και σήμερα. Το λέω και στα ελληνικά στις εμφανίσεις που κάνουμε με την Πωλίνα, τη Μαντώ και τη Σοφία Βόσσου με μεγάλη επιτυχία. Είχαμε παλιά και τον Δάκη, ο οποίος δυστυχώς έφυγε από τη ζωή. Τα τελευταία χρόνια που κάνουμε αυτές τις εμφανίσεις 80’s - 90’s γίνεται πανικός και από αυτό επιβιώνουμε.

Ο κόσμος αγαπάει τα τραγούδια εκείνης της εποχής…

Βέβαια! Επίσης να πω πως για επτά Παρασκευές, δηλαδή μέχρι τέλη Νοεμβρίου, η παρέα η δική μας, δηλαδή εγώ, η Μαντώ, η Σοφία Βόσσου και η Πωλίνα θα είμαστε στο Γυάλινο μουσικό θέατρο.

Βλέπετε διαφορές στον τρόπο που δουλεύετε σήμερα και στο πώς δουλεύατε στο παρελθόν και στην εποχή που μιλάμε; 

Είναι διαφορετικά σήμερα τα πράγματα. Τότε δεν υπάρχει το διαδίκτυο, τότε υπήρχαν οι δισκογραφικές εταιρείες που τώρα στην ουσία δεν υπάρχουν. Έχουν μείνει διάφορες που το ξέρουν και οι ίδιοι ότι δεν είναι δισκογραφικές εταιρείες και είναι απλά για να ανεβάσουν στο διαδίκτυο. Δεν έχουν καμία σχέση με τις δισκογραφικές της δικής μου εποχής που υπήρχε φυσικό προϊόν κλπ. Δυστυχώς έτσι είναι η κατάσταση. Εμένα δεν με νοιάζει και προσαρμόζομαι στους καιρούς. Δεν είμαι να λέω ότι "όλα ήταν καλά κάποτε". Κάποια πράγματα ήτα καλά, κάποια πράγματα τώρα είναι καλύτερα γιατί και η τεχνολογία, που έχω επαφή γιατί έχω και δικό μου στούντιο ηχογράφησης, μου δίνει τη δυνατότητα να κάνω πράγματα αδιανόητα. Δεν είναι όλα χάλια τώρα, συμβαίνουν και καλά πράγματα.

Τη μουσική του σήμερα πώς την βλέπετε; Η νεότερη γενιά ακούει πολύ τράπ και ραπ…

Δεν έχω ακούσει. Δεν το παρακολουθώ γιατί δεν έχω χρόνο και ασχολούμαι με τα δικά μου. Κατά καιρούς υπάρχουν πολλές μόδες. Αυτά έρχονται από έξω κυρίως. Τα νέα παιδιά μπαίνουν σε αυτή τη λογική να παρακολουθήσουν το τρέχων ανεξάρτητα πόσο καλό και ποιοτικό είναι. Απλά είναι τρέχων και το ακολουθούν. Κάποια παιδιά δεν θέλουν να ακούσουν τα σημερινά και ακούν τη δική μας μουσική. Έχουμε κι’ εμείς τους fans 20-25 ετών. Είναι θέματα επιλογών. Η μουσική σήμερα έχει κάποια καλά πράγματα, έχει και κάποια μοντέρνα. Εγώ είμαι θαυμαστής των διαχρονικών. Δεν πάω αναγκαστικά με τη μόδα και αν βγει κάτι να τρέχω από πίσω. Αυτό δεν το έκανα ποτέ. Έκανα το δικό μου και όπως καταλαβαίνεις είναι αργά να αλλάξω τώρα.

Πώς είναι ο Κώστας Μπίγαλης στην καθημερινότητά του;

Μια χαρά! Μου αρέσει ο κινηματογράφος και πηγαίνω με φίλους και έχω μια ήσυχη ζωή. Μου αρέσει να κάνω αυτά που θέλω με τους φίλους μου και περνάω αρκετές ώρες στο σπίτι μου που έχω το στούντιο. Έχω μια απλή καθημερινότητα.

Καταφέρατε όλα αυτά τα χρόνια να διαφυλάξετε και την προσωπική σας ζωή…

Φυσικά! Η προσωπική μου ζωή είναι προσωπική μου ζωή και γι’ αυτό λέγεται προσωπική. Όσοι θέλουν να την κάνουν δημόσια, ας την κάνουν. Εγώ δεν το κατηγορώ. Ο κάθε ένας κάνει ό,τι θέλει. Είχα μια απλή - φυσιολογική προσωπική ζωή. Δεν είχα τίποτα. Δεν είχα κάτι για να ασχοληθεί κάποιος. Η διαφύλαξη δεν έγινε γιατί είχα κάποιο μυστικό και το έκρυβα, είναι γιατί η ζωή μου δεν είχε να προσφέρει τίποτα στα περιοδικά. Έψαξαν και τι να βρουν; Ότι ο Μπίγαλης έχει μια σχέση; Και τι έγινε;

Πως είστε ως μπαμπάς και ως παππούς;

Μια χαρά είμαι και ως μπαμπάς και ως παππούς. Παντρεύτηκα πολύ μικρός και έγινε μικρός μπαμπάς και παππούς. Είμαι ευτυχής γιατί γνώρισα αυτό που λένε του "παιδιού σου το παιδί δύο φορές παιδί σου".

Σας έχουν δει τα εγγόνια σας στη σκηνή;

Φυσικά! Έρχονται και με βλέπουν. Ο μεγάλος είναι τώρα τριτοετής στο πολυτεχνείο. Εγώ δεν είμαι ο κλασσικός παππούς. Είναι κάτι που το έχουν συνηθίσει.

Κλείνοντας, θα θέλατε να διαγωνιστείτε ξανά στη Eurovision; Ως μουσικοσυνθέτης ή ως ερμηνευτής;

Όχι! Ποτέ! Η Eurovision για μένα έχει τελειώσει εδώ και 20 χρόνια. Η Eurovision είναι κάτι που αφορά άλλους ανθρώπους και για μένα δεν έχει ενδιαφέρον αυτή η ιστορία. Δεν είναι το στυλ της μουσικής και της διοργάνωσης που με ενδιαφέρει. Είμαι αλλού. Δεν έχει κάποιο ενδιαφέρον καλλιτεχνικό για μένα. Για άλλους ανθρώπους έχει και καλά κάνουν και ασχολούνται.

Η συμμετοχή σας έχει αφήσει εποχή πάντως…

Ήταν άλλη εποχή και δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή Eurovision. Τότε ήταν με ζωντανή ορχήστρα. Για μένα η Eurovision πλέον δεν είναι διαγωνισμός τραγουδιού, είναι διαγωνισμός εμφάνισης και έχει πάει αλλού το πράγμα. Δεν το παρακολουθώ το θέμα.