Lifestyle

Ρόμπερτ Ντε Νίρο: «Εγώ κι ο γκέι πατέρας μου»

Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο θυμάται τον πατέρα του, γλύπτη και ζωγράφο, διεισδύοντας και στην προσωπική του ζωή, μέσω του ντοκιμαντέρ που δημιούργησε στη μνήμη του.

Ίσως να τον έχει πιάσει όντως νοσταλγία για τον πατέρα του, ίσως και να ψάχνει έναν τρόπο για έξτρα εισόδημα και λίγη δημοσιότητα. Αν είναι το πρώτο, είναι έκπληξη, αφού ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο δεν μας έχει συνηθίσει σε αποκαλύψεις για την προσωπική του ζωή. Αν είναι το δεύτερο, πρόκειται για καλύτερη επιλογή απ’ ότι οι ατυχείς κινηματογραφικές του τα τελευταία-αρκετά-χρόνια.

 «Δεν ήξερα πολλά για αυτά που περνούσε. Εύχομαι να είχαμε μιλήσει για αυτά περισσότερο. Η μητέρα μου δεν ήθελε να μιλάει γενικά για τέτοια και εσύ δεν πολυενδιαφέρεσαι όταν είσαι σε μια ηλικία». Έτσι περιέγραψε την προσωπική ζωή του Ρόμπερτ Ντε Νίρο, του πρεσβύτερου, στο μεγαλύτερο περιοδικό της ομοφυλοφιλικής κοινότητας της Αμερικής, όπου μίλησε για το ντοκιμαντέρ που ετοιμάζει, για το HBO.

Στο «Remembering the Artist: Robert De Niro Sr», που θα προβληθεί στις 9 Ιουνίου από το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο, ο Ντε Νίρο επαναφέρει στη μνήμη του κοινού τον σπουδαίο γλύπτη και ζωγράφο πατέρα του, ο οποίος πέθανε από καρκίνο πριν από 20 χρόνια.

Ο σταρ του Χόλιγουντ περιγράφει τη μεταξύ τους σχέση λέγοντας:

«Δεν ήμουν πολύ κοντά του, διότι η μητέρα μου και εκείνος είχαν χωρίσει. Ήταν απών για κάποιους λόγους... Αλλά ήταν ζεστός. Με λάτρευε, όπως λάτρευε και τα παιδιά μου» και δηλώνει μετανιωμένος που δεν κατάλαβε ότι «πρέπει να ήταν μπερδεμένος».

Ο πατέρας Ντε Νίρο μεγάλωσε και ξεκίνησε την καριέρα του, που δεν απογειώθηκε ποτέ, σε μία κωμόπολη της Νέας Υόρκης και αργότερα δημιούργησε ένα στούντιο στο Σόχο, το οποίο ακόμα διατηρεί ο γιος του. «Είναι ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε την ύπαρξή του ζωντανή. Για εμένα ήταν ένας σπουδαίος καλλιτέχνης».

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του φυτοζωούσε στο Παρίσι. Τότε ήταν που ο ηθοποιός θέλησε να τον βοηθήσει, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, αφού τον πρόλαβε ο θάνατος.

Τώρα θέλοντας να καταρρίψει τους μύθους που τον περιβάλλουν εξαιτίας των ρόλων του, όπως αυτός του Βίτο Κορλεόνε στον Νονό, δείχνει και μία πιο ευαίσθητη πλευρά του διαβάζοντας τα ημερολόγια του πατέρα του, με δάκρυα στα μάτια.

Στο ντοκιμαντέρ προσπαθεί τόσα χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα του, να αναστήσει την κληρονομιά που άφησε ένας σπουδαίος καλλιτέχνης στο διάσημο γιο του.