Υγεία

Αλλεργίες: Οι ιδιαιτερότητες στα παιδιά!

Γράφει η Ευαγγελία Μαντζουράνη, Ομότιμη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης, Υπεύθυνη Τμήματος Αλλεργικών – Αναπνευστικών – Ανοσολογικών Νοσημάτων Παίδων ΜΗΤΕΡΑ.

Ένα στα τρία παιδιά σε όλη την Ευρώπη υποφέρει σήμερα από κάποιας μορφής αλλεργία –έτσι οι γονείς πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στην παρακολούθηση και τον εντοπισμό των συμπτωμάτων. Τι πρέπει να γνωρίζουν, λοιπόν, τόσο για την ασθένεια όσο και για τη θεραπεία;

Ορισμός 

Κληρονομική ευαισθησία που εκδηλώνεται σαν έντονη οξεία η χρόνια αντίδραση σε κάτι μη παθολογικό.

Γιατί συμβαίνει;

Διότι το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά υπερβολικά σε μια «αθώα» ουσία, όπως γάλα, σκόνη, μέλισσα (αλλεργιογόνα) που την θεωρεί «εχθρό».

Αίτια (αλλεργιογόνα)

Παραδείγματα: φάρμακα, τροφές (γάλα, αυγό, ψάρι, ξηροί καρποί, άλλα), ουσίες που εισπνέουμε (γύρις, τρίχωμα ζώων, άκαρι οικιακής σκόνης), σιλικόνη (latex), σκιαγραφικές ουσίες, τοπικά αναισθητικά.

Πώς εμφανίζεται;

Συνήθως με συμπτώματα από το δέρμα, αναπνευστικό, γαστρεντερικό.

Οξέα αλλεργικά νοσήματα

Κνίδωση εμφανίζεται με κοκκινίλα στο σώμα, άκρα η πρόσωπο. Αγγειοοίδημα, Αναφυλαξία, η Αλλεργικό σοκ είναι σοβαρές οξείες αντιδράσεις. Εκδηλώνονται με απότομο πρήξιμο στο πρόσωπο, στα χείλη, τα μάτια, αυτιά, η αλλού στο σώμα, με η χωρίς εξάνθημα. Αν παρουσιαστεί βραχνάδα, δυσκολία αναπνοής, πόνος στην κοιλιά η ζαλάδα η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα στα επείγοντα.

Χρόνια αλλεργικά νοσήματα. Ρινίτιδα, Επιπεφυκίτιδα, Βρογχίτιδα/ Άσθμα, Έκζεμα, εξανθήματα.

Πώς εκδηλώνονται;  

Ρινίτιδα: μύτη που συχνά τρέχει, «γαργαλάει» ή μπουκώνει. Συχνά οι εκκρίσεις από τη μύτη κατεβαίνουν στον λαιμό και προκαλούν βήχα.

Επιπεφυκίτιδα: φαγούρα και κόκκινα μάτια.

Άσθμα: συχνές ιώσεις, βρογχίτιδες η λαρυγγίτιδες. Συχνός βήχας η συριγμός (σφύριγμα) ανεξάρτητα από κρυολόγημα, βήχας στην άσκηση, εύκολο λαχάνιασμα, δυσκολία αναπνοής ή δύσπνοια, σφίξιμο στο στήθος.

Έκζεμα: ξηρό δέρμα με φαγούρα που συχνά μολύνεται με σταφυλόκοκκο.

Η διάγνωση της αλλεργίας για εντοπισμό του ένοχου αλλεργιογόνου βασίζεται στο ιστορικό αλλά και στις εξετάσεις αίματος ή δερματικές. Όμως, πρέπει πάντα να συσχετίζονται τα συμπτώματα του παιδιού με τις εξετάσεις γιατί αυτές μπορεί να είναι ψευδώς θετικές.

Η θεραπεία των αλλεργιών στοχεύει στην εξάλειψη των συμπτωμάτων και ανάλογα με την περίπτωση, περιλαμβάνει:

1. Την απομάκρυνση/ αποφυγή από το ένοχο αλλεργιογόνο.
2. Την θεραπεία με αντιισταμινικά φάρμακα ή/και εισπνεόμενα για τη μύτη ή τους πνεύμονες ή κορτιζόνη.
3. Απευαισθητοποίηση στο αλλεργιογόνο, σε χρόνια αλλεργία, αν με τα φάρμακα δεν βελτιώνεται το παιδί και δεν είναι δυνατή η απομάκρυνση του αλλεργιογόνου.
4. Εφοδιασμό με ένεση αδρεναλίνης, αν χρειαστεί.
5. Την εκπαίδευση της οικογένειας στην επιτυχή αντιμετώπιση μιας πιθανής μελλοντικής αλλεργικής αντίδρασης.

Συμπερασματικά, οι αλλεργίες μπορούν να παρουσιαστούν σε οποιαδήποτε ηλικία. Έχουν κληρονομική προδιάθεση και μπορούν να φύγουν τελείως ή να αλλάξουν χαρακτήρα ή σύστημα εκδήλωσης όπως μεγαλώνει το παιδί. Με την κατάλληλη θεραπεία τα συμπτώματα ελέγχονται πλήρως και τα παιδιά με αλλεργίες μπορούν να έχουν μια απόλυτα φυσιολογική ζωή.

*Άρθρο της Ευαγγελίας Μαντζουράνη, Ομότιμης Καθηγήτριας Πανεπιστημίου Κρήτης, Υπεύθυνης Τμήματος Αλλεργικών – Αναπνευστικών – Ανοσολογικών Νοσημάτων Παίδων ΜΗΤΕΡΑ.