Πολιτική

Πραξικόπημα 21ης Απριλίου: μηνύματα του πολιτικού κόσμου για την επέτειο

Τι αναφέρουν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός και τα κόμματα για την “μαύρη περίοδο” της χώρας, που ξεκίνησε σαν σήμερα.

 «Πενήντα πέντε χρόνια από το ξέσπασμα της δικτατορίας στην Ελλάδα, η 21η Απριλίου 2022 έρχεται να υπογραμμίσει πως η δοκιμασία της Δημοκρατίας μπορεί να αλλάζει μορφές», αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Πρωθυπουργός, σε μήνυμα της για τα 55 χρόνια από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. 

Όπως συμπληρώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, «ο αυταρχικός δεσποτισμός επιτίθεται σήμερα στην ελεύθερη πολιορκημένη Ουκρανία. Ενώ σ’ όλες τις χώρες ο λαϊκισμός διακινεί ξανά δήθεν εύκολες απαντήσεις σε δύσκολες ερωτήσεις. Προτείνοντας ανύπαρκτες λύσεις σε υπαρκτές προκλήσεις». 

«Η 21η Απριλίου μας επαναφέρει κάθε χρόνο σε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας μας. Η επταετία της δικτατορίας κατέλυσε το πολίτευμα και τους θεσμούς του, όξυνε τον εθνικό διχασμό και κατέληξε στην τραγωδία της Κύπρου (...). Η δημοκρατία δεν αποτελεί αυτονόητη ή φυσική κατάσταση του πολιτικού και κοινωνικού βίου και ότι η συνεχής υπεράσπισή της είναι χρέος όλων μας. Όχι μόνο με την έννοια του πολιτεύματος και την οργάνωση της εξουσίας, αλλά και ως τρόπου ζωής, καθημερινού και απτού, που βρίσκει τα πιο ισχυρά του θεμέλια στην ελευθερία και την ισότητα, τον πλουραλισμό και τον σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών. Η αδιαπραγμάτευτη εγγύηση της δημοκρατίας είναι η πηγή της δύναμης του ατομικού και συλλογικού εαυτού μας», αναφέρεται μεταξύ άλλων στο μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Κωνσταντίνος Τασούλας, δήλωσε τα εξής:  

«Η επτάχρονη δικτατορία δεν σφετερίστηκε μόνο καταπιεστικά και οδυνηρά την εξουσία, αλλά επιπλέον απέκοψε την επαφή της Ελλάδος με την Ευρώπη τη δεκαετία του 1960. Η απόφαση της χουντικής κυβέρνησης για αποχώρηση της Ελλάδος από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 1969 από τον πιο επιφανή δηλαδή διεθνή δημοκρατικό οργανισμό προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, για να αποφύγει τη σίγουρη αποπομπή της, όπως ακριβώς σήμερα αποχώρησε η Ρωσία για να αποφύγει την αποπομπή της, και το πολυετές πάγωμα της σύνδεσης της χώρας μας με την τότε ΕΟΚ ήταν μέρος του διεθνούς κόστους της δικτατορίας αλλά και των βαρύτατων επιπτώσεών της στην πορεία της θεσμικής και οικονομικής μας εναρμόνισης με τον προηγμένο δυτικό κόσμο. Η τραγωδία της Κύπρου το 1974 και η συνεχιζόμενη, παρά τα αντίθετα ψηφίσματα του ΟΗΕ, στρατιωτική κατοχή του βόρειου τμήματός της από την Τουρκία υπήρξε το ακόμη βαρύτερο, εθνικά αυτή τη φορά, τίμημα της χούντας σε βάρος του ελληνισμού.

Από τον Ιούλιο του 1974 μέχρι σήμερα ωστόσο η χώρα μας βιώνει την πλέον παρατεταμένη και σταθερή δημοκρατική διακυβέρνηση στην πολυκύμαντη συνταγματική ιστορία της. Με θεμέλιο του Πολιτεύματος τη λαϊκή κυριαρχία διεκδικούμε την ειρήνη γύρω μας και την προκοπή εσωτερικά μέσα σε ένα ταραγμένο και δυστυχώς απειλητικό περιβάλλον, όπου τελευταία η γεωπολιτική αστάθεια προστίθεται ασφυκτικά στις προϋπάρχουσες σοβαρές προκλήσεις της περιβαλλοντικής και υγειονομικής κρίσης. Έχοντας γνωρίσει, υποστεί και μη λησμονώντας τα δεινά του ανελεύθερου καθεστώτος της περιόδου 1967-1974 αντιμετωπίζουμε τις σημερινές προκλήσεις ως ελεύθεροι και υπεύθυνοι πολίτες ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού και δημοκρατικού κράτους που διεκδικεί και κερδίζει, παρά τις δυσκολίες, τη θέση του στον προηγμένο κόσμο, επειδή ακριβώς τη διεκδικεί και την κερδίζει ελεύθερα και υπεύθυνα».

Ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία σε ανακοίνωση για την συμπλήρωση 55 χρονών από το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών, αναφέρει: 

«Πενήντα πέντε χρόνια πέρασαν από την ημέρα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα η στυγνή Δικτατορία των Συνταγματαρχών. Η εποχή αυτή κράτησε εφτά χρόνια, ωστόσο προετοιμαζόταν πολύ καιρό πριν και τα απολειφάδια των νοσταλγών της ταλαιπώρησαν τη δημόσια ζωή του τόπου έως πρόσφατα. Ο ελληνικός λαός βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα και χιλιάδες αγωνιστές της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας βρέθηκαν εξόριστοι και φυλακισμένοι. Η νεολαία του τόπου βίωσε μια εποχή καταπίεσης των δικαιωμάτων της, ενώ πλήθος Ελλήνων που βρέθηκαν στο εξωτερικό δεν είχαν το δικαίωμα να επιστρέψουν στην πατρίδα τους ή τους αφαιρέθηκε ακόμα και η ιθαγένεια. Η χούντα ήταν το συνδυαστικό αποτέλεσμα εσωτερικών και εξωτερικών αντιθέσεων. Στο εσωτερικό αποτέλεσε προσπάθεια καταστολής του μεγάλου δημοκρατικού ρεύματος που είχε εκφραστεί με αποκορύφωμα τα Ιουλιανά και την αντίσταση στην αποστασία. Στην διεθνή εικόνα επικαθορίστηκε από τον Ψυχρό Πόλεμο και την πολιτική των ΗΠΑ στην Ευρώπη.

Το καθεστώς επέβαλε στην χώρα μια πρωτοφανή κατάσταση εγκλωβισμού της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής. Το κίνημα κατά της δικτατορίας είχε διεθνή διάσταση με σημαντικές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό τόσο στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Ήταν μια κατάσταση «υποχρεωτικής νάρκης», όπως επισήμανε ο Γιώργος Σεφέρης στην ιστορική δήλωσή του, στην οποία είχε δει πως «στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος». Κι αυτό το δράμα δεν ήταν παρά το αποτέλεσμα των ενεργειών φασιστών που με τη βία ανέλαβαν τα ηνία της χώρας και οδήγησαν στην τραγωδία της Κύπρου με την οποία βαρύνονται μέχρι σήμερα οι πολιτικοί απόγονοί τους. Η εμπειρία των Ελλήνων από τη φριχτή ημέρα που ξεκίνησε στις 21 Απριλίου 1967 δεν έχει ξεχαστεί. Είμαστε υποχρεωμένοι να παραμένουμε για πάντα στο πλευρό των λαών όλου του κόσμου που αντιμετωπίζουν με τη βία συνθήκες συνταγματικής αλλαγής, ανελευθερίας και μεταβολές συνόρων. Και για να ξαναθυμηθούμε τον Σεφέρη, κάτι τέτοιο «είναι εθνική επιταγή».

Από την πλευρά του, ο Νίκος Ανδρουλάκης, αναφέρει πως «σήμερα είναι η πιο σκοτεινή επέτειος στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Επτά χρόνια βασανιστηρίων , εξορίας, λογοκρισίας και καταπίεσης για τον ελληνικό λαό. Η χούντα των συνταγματαρχών οδήγησε στην τραγωδία της Κύπρου, που τις συνέπειες της βιώνει ακόμη ο ελληνισμός, αλλά και στην αιματοβαμμένη καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ο αγώνας για μια ποιοτική δημοκρατία, μια κοινωνία ίσων ευκαιριών και κράτους δικαίου είναι διαρκής. Οι αγώνες του λαού μας για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία είναι εγγεγραμμένοι βαθιά στο πολιτικό DNA της παράταξής μας».

«55 χρόνια πριν, το ξημέρωμα της 21ης Απρίλη 1967 οι εργατικές-λαϊκές δυνάμεις της χώρας μας βρέθηκαν αντιμέτωπες με την αστική στρατιωτική δικτατορία. Η σημερινή επέτειος αποτελεί ημέρα μνήμης, αλλά και τιμής σε όσους κι όσες αντιστάθηκαν με κάθε κόστος σε αυτή,  προσφέροντας ακόμα και τη ζωή τους, υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα και τις ελευθερίες της εργατικής-λαϊκής πλειοψηφίας, κόντρα στους σχεδιασμούς της καπιταλιστικής εξουσίας και των διεθνών συμμάχων της. Το ΚΚΕ αισθάνεται υπερήφανο για τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση χιλιάδων υποστηρικτών του, μελών και στελεχών του, που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της αντιδικτατορικής πάλης, που κατόρθωσαν με βαριές θυσίες να ανασυγκροτήσουν τις κομματικές του οργανώσεις και να συγκροτήσουν την ΚΝΕ, σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας. Ο άθλος αυτός αποτελεί μία ακόμα απόδειξη των ακατάλυτων δεσμών του ΚΚΕ με το εργατικό – λαϊκό κίνημα και συνιστά πρότυπο για την ανάγκη πρωτοπόρας δράσης των κομμουνιστών και των κομμουνιστριών σε όλες τις συνθήκες.

Η δικτατορία της 21ης Απρίλη γεννήθηκε στο έδαφος της κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος, ως αποτέλεσμα των ενδοαστικών συγκρούσεων για τον εκσυγχρονισμό του (με επίκεντρο το ρόλο και τις αρμοδιότητες του Παλατιού), αλλά και για τις διεθνείς συμμαχίες του αστικού κράτους και τη στάση του απέναντι στο Κυπριακό. Ταυτόχρονα, η δικτατορία αποτέλεσε συνέχεια του μετεμφυλιακού αστικού πολιτικού συστήματος, εκμεταλλεύτηκε το ιδεολογικό-πολιτικό οπλοστάσιο, το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο και τους μηχανισμούς καταστολής του. Στηρίχτηκε σε τμήματα της αστικής τάξης και απέδειξε ότι οι καπιταλιστές, προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους, δεν διστάζουν να καταφύγουν σε κάθε μέσο, να εναλλάσσουν την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με πιο ανοιχτά δικτατορικές μορφές διακυβέρνησης, να διαμορφώνουν και να στηρίζουν τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις.

Η οικονομική πολιτική της δικτατορίας ακολούθησε τις βασικές κατευθύνσεις της μεταπολεμικής αστικής οικονομικής πολιτικής, στήριξε το μεγάλο κεφάλαιο και στην πορεία διαμόρφωσε πρόγραμμα χρηματοδότησης δημόσιων επενδύσεων και ευνοϊκές συνθήκες για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις. Παράλληλα, η γιγάντωση των μονοπωλιακών ομίλων ευνοήθηκε από τις μαζικές διώξεις των κομμουνιστών και άλλων ριζοσπαστών αγωνιστών, από την απαγόρευση κάθε μαζικής συνδικαλιστικής δράσης, των διαδηλώσεων και των κινητοποιήσεων. Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τα καπιταλιστικά κράτη της ΕΟΚ στήριξαν τη δικτατορία, τόσο για να διαφυλάξουν τα οικονομικά τους συμφέροντα, όσο και επιδιώκοντας να προωθήσουν τα σχέδιά τους στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, καθώς και ενάντια στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Αλλά και η δικτατορία της 21ης Απρίλη στήριξε την γεωπολιτική αναβάθμιση της ελληνικής καπιταλιστικής εξουσίας στη σύσφιξη των σχέσεων μαζί τους, ανοίγοντας στην πράξη το δρόμο για τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Η φετινή επέτειος της δικτατορίας βρίσκει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μπροστά σε μια ζοφερή πραγματικότητα. Καλούνται να αντιμετωπίσουν τις συνθήκες αναιμικής οικονομικής ανάκαμψης στην Ευρώπη, προσφέροντας νέες θυσίες στο βωμό της «πράσινης ανάπτυξης» και της ψηφιακής οικονομίας και ενώ ο μύθος του αστικού «κοινωνικού» κράτους γκρεμίστηκε από την πανδημία. Καλούνται να αναμετρηθούν με  το ξέσπασμα του -εδώ και χρόνια προετοιμαζόμενου- ρωσο-ουκρανικού πολέμου, που φέρνει τους λαούς μπροστά στο φάσμα μιας νέας παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, στην έκρηξη νέων εστιών πολέμου ή και μιας πιο γενικευμένης ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης, απ’ τη μια του ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού κέντρου -με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ- κι από την άλλη του ιμπεριαλιστικού κέντρου με επικεφαλής τη Ρωσία και την Κίνα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας πιστά τα συμφέροντα του κεφαλαίου και την  στρατηγική κατεύθυνση όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, συνειδητά απέφυγε να καλύψει οποιαδήποτε ανάγκη του δημόσιου συστήματος υγείας, βύθισε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στην ενεργειακή φτώχεια, πετσόκοψε τα εργασιακά δικαιώματα, ενέτεινε την καταστολή και την επέκταση των ΝΑΤΟϊκών βάσεων, που όλο και περισσότερο εμπλέκουν την Ελλάδα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για αυτόν τον δρόμο ευθύνη έχουν και τα κυβερνητικά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜΕΡΑ 25 είναι συνυπεύθυνοι για την καπιταλιστική βαρβαρότητα, αποκρύπτουν ότι η ενεργειακή και η καπιταλιστική οικονομική κρίση προϋπήρχαν του ιμπεριαλιστικού πολέμου, προτείνουν ένα διαφορετικό μείγμα διαχείρισής της, πάντα προς όφελος του κεφαλαίου, στηρίζουν τη στενή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Ανέξοδη για το κεφάλαιο είναι και η κριτική της Ελληνικής Λύσης και άλλων ακροδεξιών αστικών δυνάμεων, αφού επιδιώκουν την πιο εντατική εφαρμογή των επιλογών του κεφαλαίου, την πιο έντονη καταστολή του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

55 χρόνια μετά την 21η Απριλίου 1967, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις προβάλουν ως μονόδρομο την καπιταλιστική εξουσία, που απαιτεί νέες θυσίες από τις εργατικές-λαϊκές δυνάμεις, την υποταγή στην αστική εξωτερική πολιτική και τη συμμαχία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, που, αντί να ευνοεί την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, όπως ισχυρίζονται, την εμπλέκει όλο και περισσότερο στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. 55 χρόνια μετά, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζουν ότι δίνουν αγώνα “υπέρ της δημοκρατίας” στο πλευρό του Τάγματος Αζόφ και άλλων νεοφασιστικών ομάδων, που οι ίδιοι εξέθρεψαν και εκπαίδευσαν, για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους έναντι της καπιταλιστικής Ρωσίας και Κίνας. 55 χρόνια μετά, όλα τα υλικά που συνέθεσαν την τραγωδία του ελληνικού και του κυπριακού λαού είναι εδώ. Το  ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη και τις λαϊκές δυνάμεις να διδαχθούν και από την στάση των αστικών πολιτικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Τότε, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές τους, που αφορούσαν τις μορφές διαχείρισης, την έκταση της καταστολής κλπ., φοβούνταν τον εργατικό-λαϊκό παράγοντα, τον ήθελαν στον «πάγο», επιδίωκαν την «απομάκρυνση» της δικτατορίας μέσω της επίτευξης συμβιβασμών από τα πάνω.

Το ΚΚΕ όλα του τα χρόνια -και στα χρόνια της κρίσης και της πανδημίας- έχει αντλήσει πλούσια πείρα από τον πρωτοπόρο αγώνα, που θέτει στο επίκεντρο την οργάνωση της εργατικής-λαϊκής αντίστασης. Αυτή η πείρα διδάσκει ότι οι εργατικοί-λαϊκοί αγώνες έχουν ουσιαστικά αποτελέσματα, όταν ασχολούνται με το σύνολο των προβλημάτων και δεν εναποθέτουν τη λύση τους σε «σωτήρες-μεσσίες», ούτε εγκλωβίζονται στα εναλλακτικά σενάρια της αστικής διαχείρισης, όταν δεν παρασέρνονται σε αστικά “αντικυβερνητικά”, “αντινεοφιλελεύθερα” ή “αντιφασιστικά” μέτωπα, αλλά στοχεύουν στην ίδια την εξουσία του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών. Το ΚΚΕ είναι σήμερα ακόμα πιο έμπειρο βασισμένο στα συμπεράσματα που προκύπτουν από την κριτική εξέταση της ιστορίας του, της στρατηγικής της δικής του και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. 

Γι’ αυτό, μπροστά σε μια νέα παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, το ΚΚΕ θεωρεί ότι η καλύτερη μορφή έκφρασης τιμής στους αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα είναι η συνέχιση της ταξικής πάλης, η πάλη για την ανασυγκρότηση του εργατικού – λαϊκού κινήματος, που με μπροστάρη το ΚΚΕ θα βαδίσει στο δρόμο της ανατροπής. Το ΚΚΕ καλεί κάθε εργάτη, αγρότη, βιοπαλαιστή αυτοαπασχολούμενο, τους νέους και τις γυναίκες που προέρχονται από την εργατική τάξη και τα μεσαία λαϊκά στρώματα να συμπορευτούν μαζί του σε αυτή την κατεύθυνση, να ενταχθούν στις γραμμές των ταξικών συνδικάτων, των αγροτικών συλλόγων, των μαζικών οργανώσεων των αυτοαπασχολούμενων, των φοιτητών, του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, να ενισχύσουν το Κόμμα πολύπλευρα. Κάθε βήμα ισχυροποίησης του Κόμματος συνιστά βήμα ισχυροποίησης της εργατικής - λαϊκής κινητοποίησης, της μόνης που μπορεί να θέσει εμπόδια και να ανατρέψει τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης, του κράτους και των διεθνών συμμάχων της, να απεμπλέξει τη χώρα από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να ανοίξει δρόμο για την πραγματικά ελπιδοφόρα οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό». 

«55 χρόνια πέρασαν από το χουντικό πραξικόπημα που έστησε η CIA & στήριξε για 7 πέτρινα χρόνια η Ουάσιγκτον, με την πλήρη κάλυψη του ΝΑΤΟ - μέχρι να ολοκληρωθούν τα σχέδια τους για διχοτόμηση της Κύπρου. Σήμερα, που ΝΑΤΟ & Ουάσιγκτον "ηγούνται" νέων εξορμήσεων εμείς δεν ξεχνάμε...», σημειώνει ο Γιάνης Βαρουφάκης. 

55 χρόνια πέρασαν από το χουντικό πραξικόπημα που έστησε η CIA & στήριξε για 7 πέτρινα χρόνια η Ουάσιγκτον, με την πλήρη κάλυψη του ΝΑΤΟ - μέχρι να ολοκληρωθούν τα σχέδια τους για διχοτόμηση της Κύπρου. Σήμερα, που ΝΑΤΟ & Ουάσιγκτον "ηγούνται" νέων εξορμήσεων εμείς δεν ξεχνάμε...

— Yanis Varoufakis (@yanisvaroufakis) April 21, 2022

Σε ανακοίνωση του ΜέΡΑ25 αναφέρεται «55 χρόνια πέρασαν από το χουντικό πραξικόπημα που έστησε η CIA και στήριξε για 7 πέτρινα χρόνια η Ουάσιγκτον, με την πλήρη κάλυψη του ΝΑΤΟ, μέχρι να ολοκληρωθούν τα σχέδια τους για τη διχοτόμηση της Κύπρου. Σήμερα, που το ΝΑΤΟ και η Ουάσιγκτον συνεχίζουν τις τυχοδιωκτικές τους πρακτικές, εμείς δεν ξεχνάμε, ποιοι έφεραν, πώς, ποιοι στήριξαν και ποιοι έριξαν τη Χούντα. Κόντρα στην προσπάθεια συγκάλυψης και αναθεωρητισμού που συντελείται από τους "νατόφρονες". Η Χούντα δεν έπεσε. Τη Χούντα την έριξαν οι αγώνες των αντιστασιακών Ελλήνων, των φοιτητών και φοιτητριών, της νεολαίας, των εργαζομένων, των δημοκρατών πολιτών, των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού, που δεν σώπασαν. Αγώνες που δεν ήταν δεδομένοι.

Στον αντίποδα, την Χούντα τη στήριξε η ανοχή πολλών από τους αστικούς θεσμούς (π.χ. Ακαδημία) και μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου που, άλλοι φοβισμένοι, άλλοι πιο συνειδητά, κοίταζαν "τα του οίκου τους". Τους αγώνες εκείνων που ανέτρεψαν τη Χούντα τους καθιστά σπουδαίους το γεγονός ακριβώς ότι δεν ήταν δεδομένοι. Το ΜέΡΑ25, σήμερα, 55 χρόνια μετά την ενορχήστρωση της Χούντας από CIA, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, τιμά τους αγώνες εκείνων που δεν ενέδωσαν κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας στην καθημερινότητα, το ίδιον συμφέρον, τον φόβο. Ο αγώνας όμως για Δημοκρατία συνεχίζεται».

Ειδήσεις σήμερα:

Ηπατίτιδα σε παιδιά - Παυλάκης: ο αδενοϊός 41 και το χειρότερο σενάριο

Ρούλα Πισπιρίγκου: Οι αναζητήσεις στο διαδίκτυο, το τεστ πατρότητας και οι καταθέσεις των γιατρών

Βασίλισσα Ελισάβετ: τα γενέθλια που... γιορτάζει δύο φορές τον χρόνο!