Κόσμος

Άνοδος της ακροδεξιάς σε Βρανδεμβούργο και Σαξονία

Τα πρώτα exit poll μετά τις τοπικές εκλογές στα πρώην ανατολικά κρατίδια της Γερμανίας…

Ενίσχυση για την ακροδεξιά και σημαντική πτώση για τους σοσιαλδημοκράτες δείχνουν τα πρώτα exit poll του δημόσιου γερμανικού τηλεοπτικού δικτύου ARD μετά τις τοπικές εκλογές στα πρώην ανατολικά κρατίδια της Γερμανίας, Σαξονία και Βρανδεμβούργο.

Αναλυτικά:

Στο Βρανδεμβούργο πρώτο κόμμα φαίνεται πως αναδεικνύεται το SPD με 27,5%, ενώ δεύτερο το ακροδεξιό Afd με 22,5%. Ακολουθούν οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) με 15,5%, το Die Linke με 11% και οι Πράσινοι με 10%, ενώ οριακά Φιλελεύθεροι δεν εισέρχονται στο τοπικό κοινοβούλιο με 4,8%.

Στη Σαξονία, προηγούνται οι Χριστιανοδημοκράτες με 32%, ενώ στη δεύτερη θέση ακολουθεί το Afd με 27,5%. Έπονται το Die Linke με 10,5%, οι Πράσινοι με 9%, το SPD με 8% και τέλος οι Φιλελεύθεροι με 4,8%.

Τα τελικά αποτελέσματα, θεωρείται βέβαιο ότι θα πυροδοτήσουν εξελίξεις και στα δύο κόμματα του (πρώην) «μεγάλου» συνασπισμού που κυβερνά την Γερμανία από το 2013. Το SPD σπαράσσεται από την διαρκούσα κρίση ηγεσίας του και παρακολουθεί τα δημοσκοπικά ποσοστά του να φλερτάρουν με τα μονοψήφια νούμερα, ενώ και το CDU, ακόμη και μετά την αποχώρηση της 'Ανγκελα Μέρκελ από την ηγεσία του, δεν φαίνεται ικανό να διαχειριστεί τις απώλειες που υπέστη στις Ευρωεκλογές και στις τοπικές αναμετρήσεις.

Η νέα αρχηγός, 'Ανεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ αντιμετωπίζει ακόμη την αμφισβήτηση του ίδιου του κόμματός της. Το φθινόπωρο αναμένεται λοιπόν ιδιαίτερα «θερμό», τουλάχιστον πολιτικά για την Γερμανία, η οποία δεν αποκλείεται να βρεθεί αντιμέτωπη ακόμη και με διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού - ίσως και με πρόωρες εκλογές. Η διαφαινόμενη οικονομική ύφεση και τα προβλήματα της ίδιας της Καγκελαρίου προφανώς δεν βοηθούν στην αποκλιμάκωση της έντασης.

Τι συμβαίνει στα ανατολικά κρατίδια;

Τον ερχόμενο Νοέμβριο η Γερμανία θα γιορτάσει τα 30 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η οποία άνοιξε τον δρόμο για την επανένωση της διαιρεμένης χώρας. Φαίνεται ωστόσο ότι ακόμη και έπειτα από τόσα χρόνια - και τόσα τρισεκατομμύρια - οι Γερμανοί δεν αισθάνονται ως ένας λαός. Ένα όχι πλέον αμελητέο τμήμα του πληθυσμού θεωρεί ότι δεν εκφράζεται από την φιλελεύθερη, αστική πολιτική των παραδοσιακών κομμάτων, τα οποία κατηγορεί για απώλεια εθνικής συνείδησης, διάβρωση των «γερμανικών αξιών», ακόμη και για «αδικαιολόγητη αμηχανία» απέναντι στην πρόσφατη ιστορία της χώρας.

Η οικονομική απόσταση που εξακολουθεί να χωρίζει την γερμανική ανατολή από την υπόλοιπη χώρα προφανώς δεν βοηθά την προσέγγιση και την πραγματική επανένωση. Παρόλες τις επενδύσεις, τα κίνητρα και τις διευκολύνσεις, τα ανατολικά κρατίδια εξακολουθούν να υστερούν έναντι π.χ. της Βαυαρίας ή της Βάδης-Βυρτεμβέργης, ενώ τα επίπεδα απασχόλησης παραμένουν επίμονα χαμηλότερα από τον γερμανικό μέσο όρο.

Η προσφυγική κρίση του 2015, ο μεγάλος αριθμός προσφύγων και μεταναστών που δέχθηκε έκτοτε η Γερμανία και τα προβλήματα που προέκυψαν κατά την προσπάθεια ενσωμάτωσής τους αποτέλεσαν «πεδίο δόξης» για την AfD, η οποία, ενώ το 2014 ιδρύθηκε με καθαρά οικονομική ατζέντα, με αφορμή την ελληνική κρίση και ζητούσε την έξοδο της χώρας μας από το ευρώ, «αναστήθηκε» αξιοποιώντας το προσφυγικό ρεύμα και τις ξενοφοβικές τάσεις που το ακολούθησαν. «Ενσωματώστε πρώτα εμάς», ήταν το κεντρικό σύνθημα της ακροδεξιάς οργάνωσης Pegida, η οποία εκφράζεται πλέον από την AfD.

Σύμφωνα ωστόσο με πολλούς ερευνητές, όπως ο πολιτικός αναλυτής Τόρστεν Φάας, μια πτυχή του προβλήματος στα ανατολικά κρατίδια αφορά την «κληρονομιά» του καθεστώτος της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. «Στα ανατολικά υπάρχει μικρότερη εμπειρία με την δημοκρατία και πολλοί διατηρούν ακόμη επιφυλάξεις έναντι των εκλεγμένων κυβερνήσεων, δηλώνει ο κ. Φάας στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα Ippen.

Την ίδια ώρα, έρευνα του Ιδρύματος «Φρίντριχ Έμπερτ» καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στις ανατολικές περιοχές δεν ενισχύεται τόσο η ακροδεξιά ιδεολογία όσο αυτή του δεξιού λαϊκισμού. Το 30% των ερωτηθέντων ταυτίζεται με ανάλογες θέσεις, ενώ στην δυτική Γερμανία ανάλογες απόψεις εκφράζει «μόνο» το 20%. Αντίστοιχα περιορισμένη είναι και η εμπιστοσύνη των κατοίκων της ανατολικής Γερμανίας στην δημοκρατία.