Ασία

"Ναός" από γυμνά μοντέλα

Τα 17 γυμνά μοντέλα έγιναν ο «ναός» όπου θα στηριχθούν οι προσπάθειες για τη διάσωση των κοριτσιών του Νεπάλ από την εκμετάλλευση.

Η καλλιτέχνιδα body paint Trina Merry πέρασε σχεδόν εννέα ώρες για να ζωγραφίσει τα 17 γυμνά μοντέλα της και να επισφραγίσει τη συνεργασία της με τη φιλανθρωπική οργάνωση Beyond Four Walls,  που ως αντικείμενο έχει την προσπάθεια βελτίωσης της ζωής των γυναικών στο Νεπάλ.

Η ίδια η ζωγράφος δήλωσε σχετικά με το έργο της:

«Η τέχνη του σώματος είναι μία από τις αρχαιότερες μορφές τέχνης, την οποία συναντάμε ακόμα και στις ζωγραφιές που ανακαλύπτουμε στα σπήλαια. Εγώ απλά απολαμβάνω το δεσμό που δημιουργείται μεταξύ των ανθρώπων».

Η 34χρονη καλλιτέχνης ξεκίνησε το body art το 2006 και μόλις πέντε χρόνια αργότερα, το 2011, η δουλειά της εκτέθηκε σε αμερικανική γκαλερί.

Κάποια από τα μοντέλα, ωστόσο, παρόλο που εκτίθενται μόλις για 20 λεπτά βρίσκουν τη διαδικασία αρκετά εκφοβιστική.

«Κάποιοι άνθρωποι όμως νιώθουν άνετα την πρώτη φορά που εμφανίζονται γυμνοί μπροστά σε άλλους. Εγώ από την πλευρά μου προσπαθώ να είμαι ευγενική και να συζητάω μαζί τους καθετί που μπορεί να τους κάνει να νιώσουν όσο πιο άνετα γίνεται, ώστε να αισθάνονται και ασφαλείς. Όπως και να ‘χει, όταν είσαι σε ένα δωμάτιο μαζί με ακόμα 16 γυμνούς ανθρώπους, γρήγορα ξεπερνάς τις φοβίες σου. Εκείνη την ώρα φαίνεται πιο φυσιολογικό το να είσαι γυμνός, ανάμεσα σε άλλους γυμνούς, από το να φοράς τα ρούχα σου» περιγράφει τη διαδικασία η 34χρονη body painter από τη Νέα Υόρκη .

Η ίδια η καμπάνια θα αφυπνίσει την κοινή γνώμη για τη δουλειά που κάνει η οργάνωση Beyond the Four Walls και προσθέτει ότι «είναι πολύ ενθουσιασμένη για τη συνεργασία με τόσα ταλαντούχα και όμορφα κορίτσια».

«Η δουλειά επικεντρώνεται στη γυναίκα με τα χρυσά στο κέντρο της φωτογραφίας, η οποία αντιπροσωπεύει την επούλωση των τραυμάτων των γυναικών του Νεπάλ, καθώς και την αγάπη που έχουν ανάγκη» περιγράφει το στήσιμο της καμπάνιας της και πληροφορεί ότι «το Νεπάλ είναι από τις λίγες χώρες του κόσμου που οι γυναίκες έχουν μικρότερο προσδόκιμο ζωής από τους άνδρες. Πολλές γυναίκες και κορίτσια είτε πωλούνται για σκλάβες είτε πωλούνται από τις ίδιες τους τις οικογένειες για τη αποπληρωμή των χρεών τους. Την ίδια στιγμή που είναι υπεύθυνες για τις δουλειές του σπιτιού, που καταναγκάζονται σε αναγκαστική δουλειά, το 75% αυτών παραμένει αναλφάβητο.

Μέσω της οργάνωσης δημιουργείται μία λύση ώστε να λειτουργήσουν ίντερνετ καφέ, όπου θα μπορούν τα κορίτσια να απασχοληθούν, να βγάζουν το απαραίτητο εισόδημα για τις οικογένειές τους και να έχουν την οικονομική δυνατότητα να λαμβάνουν διαδικτυακή εκπαίδευση».