Πρόσωπα

Τζον Κατσιματίδης: μια βιώσιμη λύση για την Ελλάδα θα ωφελήσει όλη την Ευρώπη

Τι λέει ο διαπρεπής Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας για την διαπραγμάτευση, τι συμβουλεύει τους νέους Έλληνες που ξενιτεύονται και τι λέει για τις πιέσεις που δέχεται για την Δημαρχία Νέας Υόρκης.

«Αυτήν την στιγμή μας παίζουν. Μας παίζουν γιατί η λογική λέει ότι το χρέος για να είναι βιώσιμο θα έπρεπε να πληρώνουμε μόνο το επιτόκιο για τα επόμενα 20 χρόνια. Όλοι το ξέρουν αυτό. Δεν μπορεί κάθε ένα, δυο χρόνια να αλλάζει το όλο πρόγραμμα και το ένα λάθος να καλύπτει το άλλο. Δυστυχώς αυτό όλο συμβαίνει για το όφελος των τραπεζών. Πρέπει πραγματικά να καταλάβουν οι Ευρωπαίοι ότι οι Έλληνες υποφέρουν και ότι μια βιώσιμη λύση για την Ελλάδα είναι προς το γενικότερο όφελος της Ευρώπης», τονίζει ο διαπρεπής Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας, Τζον Κατσιματίδης. 

Ο κ. Κατσιματίδης δηλώνει αισιόδοξος για την πορεία των ΗΠΑ υπό την Προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, ενώ στέλνει μήνυμα στον Λευκό Οίκο για τα ελληνοτουρκικά λέγοντας «για την Ελλάδα, εύχομαι η καινούργια κυβέρνηση να είναι πιο φιλελληνική στα θέματα με την Τουρκία, γιατί κατεξοχήν το State Department πάντα ευνοούσε την Τουρκία, με έναν υπόγειο τρόπο. Τώρα όμως, που ο Ερντογάν στοχεύει στη δημιουργία ενός μουσουλμανικού κράτους, εύχομαι να συνειδητοποιήσουν οι Αμερικάνοι ότι το συμφέρον τους είναι σε μια δυνατή φιλία με την Ελλάδα».

Στην εισαγωγή της ενδιαφέρουσας συνέντευξης που παραχώρησε στο ομογενειακό περιοδικό Greek Vision, οι συντάκτες αναφέρουν, μεταξύ άλλων, «το πρόσωπο του Ελληνοαμερικανού Τζον Κα­τσιματίδη, αποτελεί αναμφισβήτητα την εν­σάρκωση του «American dream»! Ο Τζον Κατσιματίδης, με καταγωγή από τη μι­κρή Νίσυρο, είναι πέρα για πέρα ένα κοφτερό μυαλό και - όπως όλοι οι αυτοδημιούργητοι άνθρωποι - είναι άμεσος στο λόγο του, παρακάμπτει με ιδιαίτερη ευκολία τα περιτ­τά. Μπροστά του έχει την εικόνα μιας πολιτικής καριέρας, διεκδικώντας τη Δημαρχία της Νέας Υόρκης. Το δοκίμασε μια φορά και όπως όλα δείχνουν θα επανέλθει δριμύτερος μιας και προ­σωπικότητες σαν τον Τζον Κατσιματίδη, δεν το βάζουν εύ­κολα κάτω».

Η ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Τζον Κατσιματίδη στο "Greek Vision"

Κύριε Κατσιματίδη, ανατρέχοντας σε δημοσιεύματα που αφορούν τη διαδρομή σας, όλα περιγράφουν μία προσωπικότητα που έχει ενσαρκώσει την επιτυχία του Έλληνα μετανάστη στο πρόσωπό σας. Κατακτήσατε το αμερικάνικο όνειρο. Πόσο σας έχει αλλάξει αυτή η επιτυχία ως άνθρωπο;

Καθόλου, είμαι ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν πριν απο 30-40 χρόνια. Ένα παράδειγμα που ακολουθώ είναι του προέδρου Κλίντον. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός οτι μπορούσε να ήταν σε ένα δωμάτιο με γερουσιαστές, αρχηγούς κρατών κ.τ.λ αλλά θα πήγαινε πάντα πίσω στην κουζίνα, να ευχαριστήσει και να χαιρετίσει έναν-έναν, όλο το προσωπικό. Έτσι είμαι και εγώ, σέβομαι τους ανθρώπους που δουλεύουν στην      κουζίνα σκληρά για το μεροκάματο με τον ίδιο τρόπο που σέβομαι τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους νομοθέτες.

Δυστυχώς, η Ελλάδα, βιώνει στις μέρες μας, ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης προς άλλες χώρες του εξωτερικού, κυρίως από Έλληνες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Τί θα συμβουλεύατε τον νέο Έλληνα σημερινό μετανάστη;

Όπου και να πας, να μπαίνεις στην κουλτούρα και να λειτουργείς σαν πολίτης της καινούργιας σου χώρας. Όταν πας στην Αμερική, να είσαι Αμερικάνος, άμα πας στην Αυστραλία, στο Λονδίνο, να είσαι Αυστραλός, να είσαι Άγγλος. Η συμβουλή που έδινα στα παιδιά που έμεναν στην Αστόρια είναι να μην ονειρεύονται να γίνουν οι πιο σπουδαίοι Έλληνες της Αστόρια, αλλά να γίνουν οι πιο σπουδαίοι Αμερικανοί της Αμερικής. Πρέπει να παίξεις το παιχνίδι στη μεγάλη πλατφόρμα που σου προσφέρει μια χώρα και όχι να μένεις στον μικρόκοσμο που σου προσφέρει η ομογένεια π.χ στην Αστόρια. Πρέπει να στοχεύεις τον ουρανό και όχι ένα συγκεκριμένο άστρο.

Σας έχουν αποδώσει τιμητικά στην Ελλάδα χαρακτηρισμούς και τους αναφέρω επιλεκτικά. Σας περιγράφουν ως δαιμόνιο, αυτοδημιούργητο, πείσμων. Αλήθεια, είστε ένας σύγχρονος Οδυσσέας με πολυμήχανο νου σαν κι αυτό του ήρωα του Ομήρου;

Δεν ξέρω για Οδυσσέας, αλλά όταν ήμουν μικρό παιδί, ήθελα να γίνω Ωνάσης (γέλια), δεν με ενδιαφέρουν οι χαρακτηρισμοί. Εγώ απλά νιώθω ότι αγαπώ την Ελλάδα! Θυμάμαι σε μια επίσκεψη μου στην Ιερουσαλήμ με τον Πάπα και τον Πατριάρχη, αμέσως μετά έπρεπε να δώσω μια ομιλία στο Χίλτον στην Αθήνα για αυτήν την συνάντηση. Θα έμενα στην Ελλάδα για μερικές ώρες μόνο και θυμάμαι στο ταξί φεύγοντας για το αεροδρόμιο,      άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου, επειδή άκουγα ελληνική μουσική και έβλεπα από το παράθυρο την Ακρόπολη. Δεν ήταν όμως απλά δάκρυα, ήταν αληθινά δάκρυα, τα δάκρυα που έχεις όταν νιώθεις οτι γύρισες στο σπίτι σου.

Ποιά ελληνική προσωπικότητα θαυμάζετε;

Είχα εδώ στο ραδιόφωνο μου καλεσμένη, την περασμένη βδομάδα, την κόρη του Τέλη Σαβάλας. Θαύμαζα πάντα τον πατέρα της με τον οποίο παίζαμε μαζί μπλακτζακ στο Λάς Βέγκας και έχω πολλές ιστορίες να διηγηθώ μαζί του. Αν μπείτε στο web site μου θα ακούσετε την συνέντευξη με την Αριάννα Σαβάλας, η οποία έκανε ένα σόου στην Νέα Υόρκη προ ημερών και εκεί αφηγούμαι ιστορίες με τον Τέλη, που πραγματικά ήταν μια προσωπικότητα που θαύμαζα και θαυμάζω ακόμα.

Πρόσφατα η διοίκηση των Ελληνικών Ταχυδρομείων (ΕΛ ΤΑ) αποφάσισε να εκδώσει γραμματόσημα με το πορτρέτο σας στο πλαίσιο μιας σειράς γραμματοσήμων που απεικονίζουν Εκλεκτές Προσωπικότητες της Ελλάδας. Πρόκειται για μία μεγάλη τιμή. Έχετε από την άλλη μεριά, δηλώσει ότι η Ελλάδα σας πληγώνει. Τί ακριβώς εννοείτε;

Πρώτα απ’ όλα, όταν έγινα γραμματόσημο έκανα τους παππούδες και τους προπαππούδες μου περήφανους και αυτός ήταν ο μόνος λόγος που δέχτηκα αυτήν την τιμή. Για την ψυχή των προγόνων μου. Τώρα, η Ελλάδα με πληγώνει γιατί δεν προοδεύει. Όλα τα παιδιά που φεύγουν για να σπουδάσουν στην Αμερική, στην Αγγλία, δεν γυρίζουν πίσω, αυτό είναι καταστροφικό για τη χώρα, αυτά τα παιδιά είναι που πρέπει να χτίσουν τη νέα Ελλάδα, σε συνδυασμό βέβαια με επενδύσεις που πρέπει να γίνουν από το εξωτερικό. Εκεί υστερούμε και γι’ αυτό τα πράγματα οδεύουν προς την καταστροφή.

Έχετε πει ότι δεν πρέπει να είμαστε για πάντα, ως Έλληνες, οι ζητιάνοι της Ευρώπης. Με ποιό τρόπο, εκτιμάτε ότι θα βγεί από το αδιέξοδο η Ελλάδα;

Καλύτερη διαπραγμάτευση με την Ευρώπη και συγκεκριμένα με τη Γερμανία. Αυτήν την στιγμή μας παίζουν. Μας παίζουν γιατί η λογική λέει ότι το χρέος για να είναι βιώσιμο θα έπρεπε να πληρώνουμε μόνο το επιτόκιο για τα επόμενα 20 χρόνια. Όλοι το ξέρουν αυτό. Δεν μπορεί κάθε ένα, δυο χρόνια να αλλάζει το όλο πρόγραμμα και το ένα λάθος να καλύπτει το άλλο. Δυστυχώς αυτό όλο συμβαίνει για το όφελος των τραπεζών. Πρέπει πραγματικά να καταλάβουν οι Ευρωπαίοι ότι οι Έλληνες υποφέρουν και ότι μια βιώσιμη λύση για την Ελλάδα είναι προς το γενικότερο όφελος της Ευρώπης.

Σας αιφνιδίασε η επικράτηση του Ντόναλντ Τράμπ στις εκλογές των ΗΠΑ; Πιστεύετε ότι κινδυνεύουν οι ισορροπίες δυνάμεων ανά την υφήλιο, μετά την επικράτηση του Τράμπ; Εκτιμάτε ότι θα δούμε δραματικές αλλαγές στην πολιτική των ΗΠΑ, με τον νέο πρόεδρο;

Πιστεύω ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα στην Αμερική με την εκλογή Τράμπ. Δεν το φοβάμαι καθόλου. Διακρίνω μια αισιοδοξία στον επιχειρηματικό κόσμο που, όταν μεταφερθεί στις αγορές, τα πράγματα θα είναι ανοδικά. Τώρα, για την Ελλάδα, εύχομαι η καινούργια κυβέρνηση να είναι πιο φιλελληνική στα θέματα με την Τουρκία, γιατί κατεξοχήν το State Department πάντα ευνοούσε την Τουρκία, με έναν υπόγειο τρόπο. Τώρα όμως, που ο Ερντογάν στοχεύει στη δημιουργία ενός μουσουλμανικού κράτους, εύχομαι να συνειδητοποιήσουν οι Αμερικάνοι ότι το συμφέρον τους είναι σε μια δυνατή φιλία με την Ελλάδα.

Θα κατέβετε τελικά υποψήφιος δήμαρχος της Νέας Υόρκης;

Η αλήθεια είναι ότι με πιέζουν να κατέβω, αλλά δεν το γνωρίζω ακόμα.

Πόσο συχνά πηγαίνετε στο τόπο καταγωγής σας, τη Νίσυρο;

Όχι όσο συχνά θα ήθελα. Τελευταία φορά πήγα τον Σεπτέμβριο, πρώτα στη Κω και μετά στη Νίσυρο, με αφορμή το γραμματόσημο.

Τί λατρεύετε περισσότερο στην Ελλάδα, πέρα από τον ήλιο και τα νησιά της;

Η μουσική. Η παλιά ελληνική μουσική μου φέρνει πάντα δάκρυα στα μάτια. Και το ούζο και οι ντολμάδες.(γέλια). Είχα θυμώσει μια φορά, θυμάμαι στα μπουζούκια, όταν τους ζήτησα να μου φέρουν ούζο και μου απάντησαν ότι είχαν μόνο ουίσκι. “Τι είστε μωρέ, Αμερικανοί; Εγώ ήρθα στην Ελλάδα για να νιώσω Έλληνας και σεις μου λέτε οτι έχετε μόνο ουίσκι;”τους φώναξα εξαγριωμένος. Εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού έχουμε συνδυάσει τις μνήμες των γονιών μας και των παππούδων μας με την παλιά Ελλάδα. Μέσα από το φαγητό και τη μουσική ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους. Όταν είμαστε στην Ελλάδα λοιπόν, έχουμε την ανάγκη η Ελλάδα να θυμίζει Ελλάδα. Αυτό λατρεύω περισσότερο, το πως με κάνει η παλιά Ελλάδα να αισθάνομαι.