(Αλέξανδρος Καλπακίδης). Το κοράκι. Έχει το γραφείο κηδειών. Είναι θύμα του καλού DNA των κατοίκων των δύο χωριών, αφού δεν μπορεί να ξεχρεώσει το δάνειό του, καθώς οι δουλειές στο γραφείο τελετών δεν πάνε καθόλου καλά με αποτέλεσμα να γυροφέρνει κάθε μέρα, σαν κοράκι, τους γέρους που έμειναν στα χωριά. Εξοικειωμένος με το θάνατο, μιλάει συνεχώς με λεπτομέρειες για θέματα της δουλειάς του! Πώς τους ντύνει, ποιον έβαψε καλύτερα κλπ. Σε κανέναν, όμως, δεν είναι ευχάριστα αυτά τα θέματα! Όλοι τον θεωρούν γρουσούζη, φτύνονται όταν τον συναντούν και, φυσικά, του κρύβουν όλες τις χαρές τους.